Uszkodzenia mostów i tuneli przez ponadwymiarowe pojazdy oraz opracowanie zasad oznakowania dróg wspomagających pojazdy autonomiczne to tematy dwóch specjalnych projektów PIARC na rok 2021.

Oprócz stałej działalności Komitetów Technicznych i Grup Zadaniowych, PIARC uruchamia w miarę potrzeby specjalne projekty mające zareagować na potrzeby sygnalizowane przez administracje drogowe. Na rok 2021 Komitet Wykonawczy wybrał dwa takie projekty: Uderzenia w mosty i tunele przez pojazdy ponadgabarytowe (proponowany przez Stany Zjednoczone) oraz Klasyfikacja inteligentnych dróg (zaproponowana przez Hiszpanię). Zostały one uznane za bardzo aktualne tematy dla członków PIARC. Jednocześnie wezwano państwa członkowskie do udziału w finansowaniu tych projektów. Minimalne finansowanie wymagane dla każdego projektu szacuje się na 35 000 EUR.

Uderzenia to bardzo częste przyczyny awarii

Uderzenia w mosty i tunele przez samochody ciężarowe o dużych wysokościach/dużych wymiarach stanowią zagrożenie dla bezpieczeństwa i infrastruktury dróg. Zdarzenia te powodują znaczne szkody w infrastrukturze, obrażenia i ofiary śmiertelne. Opóźnienia w ruchu, przekierowanie ruchu w celu usunięcia ciężarówki i naprawy szkód, koszt działań naprawczych to są znaczne wydatki dla właściciela infrastruktury. W przypadku mostów może to nawet doprowadzić do katastrofy.

W Stanach Zjednoczonych uderzenia w mosty i ich przeciążenia to numer dwa i trzy na liście przyczyny awarii mostów. Celem badania jest przegląd sprawdzonych środków zaradczych, praktyk i stosowanych technologii w celu zmniejszenia liczby przypadków zderzenia ponadwymiarowych ciężarówek z obiektami. Niektóre z tych praktyk w wyznaczaniu tras dla ciężarówek mogą być również przydatne w zapobieganiu przeciążeniom mostów. Badanie określi skuteczne technologie, podejścia i strategie łagodzenia skutków takich przypadków.

Raport z projektu ma zawierać informacje na temat:

Szereg krajów członkowskich PIARC opracowało środki zaradcze, praktyki i technologie zapobiegania uderzeniom w mosty, w tym między innymi: Australii, Chinach, Finlandii, Niemczech, Włoszech, Korea Płd, Wielka Brytania i Stany Zjednoczone. Ich doświadczenia będą wzięte pod uwagę.

Klasyfikacja dróg dostosowanych do CAV

Klasyfikacje dróg nie odpowiada na wyzwanie, jakim jest upowszechnianie się pojazdów półautonomicznych (obecnie) i autonomicznych w perspektywie – ogólnie określanych jako CAV (connected and automated vehicles). Coraz częściej spotyka się zaawansowane systemy wspomagania kierowcy (ADAS) jako niezależne systemy pomagające ludziom w prowadzeniu pojazdu. Niektóre z nich ewoluowały w bardzo wyrafinowane urządzenia, zdolne do przejęcia kontroli nad podłużnym i poprzecznym ruchem pojazdu (np. aktywny tempomat ACC i asystent centrowania pasa ruchu LCA). Society of Automotive Engineers (SAE) ustanowiło sześciostopniową klasyfikację automatyzacji, na podstawie proporcji rozkładu ról między kierowcą a pojazdem.

Oczekuje się, że w najbliższej przyszłości systemy te będą aktywnie współpracować w celu zmniejszenia liczby wypadków drogowych, poprzez częściowe zastępowanie ludzi podczas prowadzenia pojazdu. Przemysł motoryzacyjny szybko ulepsza możliwości tych systemów i rozszerza ich dostępność w kolejnych modelach aut. Rozporządzenie UE 2019/2144 Parlamentu i Rady ustaliło, że w 2022 r. wszystkie nowe pojazdy wprowadzane do obrotu w UE muszą być wyposażone w systemy poziomu 2+. Istniejące obecnie praktycznie systemy mieszczą się w poziomach 2 – 3, co oznacza, że nie mogą się dostosować do wszystkich sytuacji drogowych. Gdy pojawia się warunek ograniczający, system przekazuje kontrolę kierowcy (tj. odłącza się) w różny sposób w różnych technologiach. Te zerwania ciągłości są ważną kwestia bezpieczeństwa, z powodu możliwego zaskoczenia nieświadomego kierowcy.

Kierowca nie powinien subiektywnie decydować czy podłączyć system automatyki jazdy czy nie, lecz powinno to się dziać w oparciu o obiektywne informacje o tym, co się dzieje na drodze. Te informacje muszą uwzględniać dane o infrastrukturze drogowej i możliwościach systemu automatyzacji jazdy. Oprócz automatyzacji jazdy, w ostatnich latach podjęto wiele działań w zakresie infrastruktury łączności. Wprowadzane są nowe urządzenia, aplikacje i protokoły wymiany informacji dla infrastruktura i pojazdów. Unia Europejska zobowiązała się do rozmieszczenia infrastruktury dla technologii 5G we wszystkich strefach miejskich oraz wzdłuż głównych autostrad i linii kolejowych do 2025 r.

Coraz większa obecność na drogach pojazdów połączonych i autonomicznych sprawia, że jest potrzeba wprowadzenia systemu klasyfikacji dróg, który niósłby informacje czy dana droga jest gotowa do obsługi pojazdów autonomicznych i / lub połączonych z siecią. Ta klasyfikacja powinna zaczynać się od zera do najwyższej kategorii – pełnej gotowości do jazdy autonomicznej.

System klasyfikacji powinien być dwojaki: fizyczny i cyfrowy. Kierowcy będą informowani przez fizyczne znaki – takich jak istniejące znaki pionowe, a cyfrowa wersja klasyfikacji zapewni szczegółowe informacje dla systemów automatyki jazdy (np. geometria drogi). Te informacje mogą zostać wykorzystane przez systemy automatyzacji jazdy w celu wcześniejszego określenia ich potencjalnych stref wyłączenia.

Ten system klasyfikacji powinien być kompatybilny z istniejącymi systemami automatyki jazdy, jak również bardzo odporny na ich rozwój technologiczny, aby zapewnić bardzo szybkie przystosowanie do zmiany. Klasyfikacja powinna być uniwersalna (tj. dawać możliwość dostosowania do dróg na całym świecie),

Klasyfikacja dróg obejmująca połączone i autonomiczne pojazdy będzie miała natychmiastowy wpływ na korzystanie z wysokiej klasy infrastruktury, pod warunkiem, że wiele z istniejących systemów automatyki jezdnej stanie się kompatybilnymi. Zdefiniowanie odcinków dróg bezpiecznych dla AV i załadowanie tych informacji jako nowej warstwy do nawigacji samochodowych, pozwoli kierowcom planować swoje podróże.

W przyszłości wpływ będzie jeszcze większy, zwłaszcza gdy odsetek samochodów połączonych i autonomicznych znacznie wzrośnie. Odpowiednia klasyfikacja trasy i możliwości komunikacyjnych pozwoliłyby na znaczne usprawnienie ruchu i wzrost bezpieczeństwa na całym świecie.