Praktyka funkcjonowania ocen oddziaływania na środowisko inwestycji drogowych była tematem konferencji, która odbyła się 2 grudnia w Warszawie. Ani rozmiar obszarów podlegających ochronie ani skala rozbudowy sieci dróg nie uzasadniają konfliktu między tymi wartościami – podkreślano.

Konferencję “Bilans 2 lat nowych regulacji ocen oddziaływania na środowisko” objął patronatem Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska. Jej celem była ocena realizacji przepisów ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko, która weszła w życie w listopadzie 2008 r. Nowe przepisy wzbudziły w środowisku drogowym wiele obaw: czy procedury ocen i konsultacji poprzedzających wydawanie decyzji środowiskowej i decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji nie wydłużą albo wręcz nie uniemożliwią budowy nowych dróg? Czy będą sprzyjać rozwiązywaniu sprzeczności między bezpieczeństwem ludzi na drogach a zachowaniem przyrodniczego dziedzictwa? Czy uwzględniono aspekty ekonomiczne na etapie przygotowania budowy drogi i jej wieloletniego utrzymania? – przypomniał otwierając konferencję prezes Zarządu PKD Zbigniew Kotlarek.

Zdaniem Andrzeja Dziury, zastępcy dyrektora Departamentu Ocen Oddziaływania na Środowisko GDOŚ, nowe przepisy okazały się korzystne dla inwestorów, gdyż umożliwiły przyspieszenie procedur administracyjnych. Stało się tak dzięki wyeliminowaniu możliwości zażaleń na postanowienia stwierdzające brak konieczności przeprowadzania OOŚ, wyznaczenie terminów na uzgodnienia i wyrażenie opinii, “milcząca zgoda” w przypadku niezajęcia stanowiska w terminie przez organy inspekcji sanitarnej. Plusy ma także ponowna ocena oddziaływania na środowisko. Stosowana w przypadku gdy brak jest pewnych danych, które mogą być znane dopiero na etapie projektu budowlanego, nie wstrzymuje procesu wydawania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. GDOŚ prowadzi prace nad stworzeniem bazy danych o ocenach oddziaływania na środowisko, która umożliwi dostęp do opracowanych i wydanych decyzji środowiskowych inwestorom oraz organom odpowiedzialnym za ochronę środowiska. Będzie to służyło upowszechnianiu “dobrych praktyk”.

Tymczasem właśnie na te praktyki zwracają uwagę przedstawiciele środowiska drogowego. Regionalne Dyrekcje Ochrony Środowiska – stwierdziła Alicja Firlet z Zarządu Dróg Wojewódzkich w Krakowie – narzucają inwestorom trudne do zaakceptowania warunki: nakazy projektowania i budowy ekranów akustycznych, wprowadzanie obszarów ograniczonego użytkowania, przeprowadzanie bez uzasadnienia analizy porealizacyjnej, wymuszanie nadmiernej ilości przepustów. Niektóre przykłady brzmiały wręcz kuriozalnie: w postanowieniu określającym warunki do decyzji środowiskowej RDOŚ nakazała zastosować zabezpieczenia chroniące łososia atlantyckiego “mogącego potencjalnie” znaleźć się w rzece Dunajec.

Konflikt wartości między rozbudową infrastruktury drogowej a ochroną środowiska musi być sprowadzony do właściwych rozmiarów – stwierdził Tomasz Podgajniak, prezes firmy CDM. 40 proc. powierzchni kraju stanowią obszary cenne przyrodniczo, a zaledwie 0,2 % powierzchni to obszar realizacji inwestycji drogowych. Taka skala konfliktu musi być do opanowania przez państwo i jego organy. Jego rozwiązanie musi uwzględniać fakt, że w strategii Europa 2020 i w Krajowej Strategii Rozwoju Regionalnego na lata 2010-2020 kluczowe znaczenie ma modernizacja sektora transportu, także przez unowocześnianie infrastruktury.

Zgłoszone podczas konferencji wnioski zostaną po opracowaniu przedstawione do szerokiej konsultacji w środowisku drogowym i przekazane zainteresowanym instytucjom.

Zapraszamy do zapoznania się z prezentacjami wygłoszonymi podczas konferencji oraz z galerią zdjęć.