Stanisław Bała i Stefan Filipiuk to kolejne osoby, które decyzją Kapituły otrzymały honorowe wyróżnienia „Zasłużony dla sprawy drogowej” Stowarzyszenia Polski Kongres Drogowy. Wyróżnienia wręczył Prezes Stowarzyszenia Zbigniew Kotlarek, podczas uroczystej gali z okazji jubileuszu 70-lecia firmy Transprojekt Gdański sp. z o.o., która odbyła się 8 września b.r. w Gdańsku.

Stanisław Bała już w latach 60-tych zajmował się zaawansowanymi technikami obliczeniowymi za pomocą komputerów. Był wykładowcą, specjalistą od metod obliczeniowych w Biurze Projektów Budownictwa Przemysłowego, w Biurze Projektów Kolejowych, a w 1972 roku zaczął organizować zespół ETO w ówczesnym Gdańskim Biurze Projektów Dróg i Mostów. To tam zaczęły powstawać programy   komputerowe na potrzeby projektowania dróg, a minikomputer WANG 2200 – jako pierwszy w Polsce – rysował rozwiązania   projektowe na ploterze formatu A0. Na WANGu została zaprojektowana m.in. pierwsza dwujezdniowa droga szybkiego ruchu w Polsce, odcinek Piotrków –Częstochowa, słynna „gierkówka” zbudowana w latach 70-tych. Pod kierownictwem inżyniera Bały w zespole ETO  powstawały też kolejne programy do projektowania, m.in. program PC-HIGHWAY, który używany był w wielu polskich biurach do projektowania dróg do końca lat 90-tych, podobnie jak opracowany dla branży mostowej program RUSZT. W połowie lat 90-tych zainspirował zakup systemu do projektowania dróg InRoads, który stał się podstawowym programem do projektowania dróg najpierw Transprojekcie Gdańskim, a potem w wielu biurach w Polsce. Za tym poszły zamówienia na mapy cyfrowe, modele   numeryczne terenu i pojawiła się zupełnie nowa jakość w projektowaniu polskich dróg. Z jego inicjatywy wdrożono także programy do prognozowania ruchu i obliczeń z zakresu   inżynierii,   czy do  obliczeń   inżynierskich. Pan inżynier Stanisław Bała odszedł na emeryturę w 2011 roku, w wieku ponad 80 lat. Wciąż jednak, będąc w pełni sił fizycznych i intelektualnych, współpracuje z Transprojektem Gdańskim wspomagając zdalnie archiwizację projektów.

Stefan Filipiuk pracował w firmie Transprojekt Gdański 61 lat. Był w niej projektantem (1955-1956), kierownikiem zespołu (1956-1978), kierownikiem pracowni mostowej (1982-2003), doradcą dyrektora (2003-2010) i prezesem Rady Nadzorczej (2010-2016). Ponadto, na mocy kontraktów, świadczył pracę w Czechosłowacji i Libii, gdzie został delegowany. Jego dorobek projektowy to ponad 200 zaprojektowanych mostów drogowych i kolejowych o różnorodnych konstrukcjach (stalowej, kablobetonowej, łukowej i podwieszonej).  Za zrealizowane wraz z zespołem obiekty: most Siekierkowski i most w Wolinie otrzymał nagrody Ministra Infrastruktury. Na Pierwszym Polskim  Kongresie  Drogowym  uhonorowano go dyplomem uznania za wybitne zasługi drogownictwie. Został odznaczony Krzyżem   Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotym i Srebrnym Medalem za zasługi dla Transprojektu oraz Medalem „Za Zasługi dla Obronności”. Związek Mostowców RP   przyznał mu indywidualny Medal ZMRP, Złoty  Medal ZMRP  oraz nagrody  za  projekty  mostu  Siekierkowskiego mostu w Wolinie i wiaduktu kolejowego nad autostradą A1 koło Torunia. W 2002 roku otrzymał tytuł Człowieka Roku „Życia Warszawy”. Jest autorem artykułów w czasopismach branżowych, monografii obiektów zrealizowanych według dokumentacji Transprojektu, między innymi mostu Siekierkowskiego, mostów w Wolinie i Kwidzynie, Pomorskiej Kolei Metropolitalnej, książek „Mosty łukowe Transprojektu” i „50 lat Pracowni Mostowej”, współautorem albumów „Mosty na Wiśle” i „Mosty na Warcie”.