Jakość wykonania prac przy budowie dróg i metody jej badania to temat konferencji szkoleniowej zakończonej 8 października w Ostródzie. Zorganizował ją warmińsko-mazurski oddział PKD, a patronatem objął Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad.

W konferencji wzięło udział 120 przedstawicieli inwestorów: krajowego i samorządowych, firm realizujących kontrakty drogowe, projektantów i firm nadzorujących inwestycje. Najważniejsze poruszane tematy dotyczyły sposobów kontroli stanu dróg i wykonywanych na nich robót, pracy laboratoriów badawczych, jakości nawierzchni asfaltowych i kruszyw do podbudów i nawierzchni.

Zagadnieniu jakości, jej sprawdzania i egzekwowania powinniśmy poświęcać nie mniej uwagi niż terminom kończenia kolejnych odcinków – podkreślił w swym wystąpieniu do uczestników prezes PKD Zbigniew Kotlarek. Ma to także aspekt ekonomiczny: wyższa jakość oznacza mniejsze koszty ponoszone podczas eksploatacji drogi.

GDDKiA przywiązuje wielką wagę do jakości wykonawstwa zamawianych robót – stwierdził zwracając się do uczestników konferencji dyrektor Oddziału GDDKiA w Olsztynie Mirosław Nicewicz. Miejsce odbywania konferencji wybrane zostało nieprzypadkowo: w Ostródzie krzyżują się drogi krajowe nr 7 (w przyszłości S 7) i 16. Ich przebudowa to najważniejsze zadania realizowane przez Oddział, a kluczowe znaczenie dla ich użytkowania będą miały właściwe procedury kontroli jakości na etapie budowy.

Problem z zapewnieniem jakości pojawia się już na etapie projektowania – zauważył prof. Leszek Rafalski, dyrektor Instytutu Badawczego Dróg i Mostów. W polskich warunkach szczególny wpływ na stan dróg wywierają: obciążenia nawierzchni oraz przemarzanie nawierzchni i podłoża. Największy niekorzystny wpływ na naprężenia i odkształcenia w konstrukcjach nawierzchni mają pojazdy ciężkie. To oddziaływanie jest nawet większe niż wynikało z poprzednich badań, które wskazywały, że przejazd jednego samochodu ciężarowego o obciążeniu 100 kN/oś odpowiada przejazdowi 160 tys. samochodów osobowych. Konieczna jest zatem weryfikacja dotychczasowych zasad projektowania nawierzchni drogowych.

W naszym klimacie istotny wpływ na nawierzchnie drogowe (zwłaszcza dominujące asfaltowe) mają różnice i wahania temperatur. W warunkach polskich jezdnie dróg mogą osiągać w lecie temperaturę +70 ˚C, a w zimie -30 ˚C. Problemem jest też “przejście przez 0” czyli częste cykle zamrażania i odmrażania nawet w czasie jednej doby. W Polsce nawierzchnie drogowe projektuje się zachowując ograniczoną ochronę mrozową – tak, że grubość warstw nawierzchni nie musi chronić podłoża gruntowego przed przemarzaniem. Taki sposób projektowania stwarza ryzyko powstawania tzw. wysadzin w podłożu gruntowym. Wyeliminowanie wysadzin jest jednym z istotniejszych warunków zapewnienia trwałości nawierzchni drogowej.

Zapraszamy do zapoznania się z prezentacjami z konferencji i z galerią zdjęć.