Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju skierowało do konsultacji środowiskowych projekt zmian warunków technicznych dla dróg publicznych. Celem zmian jest upowszechnienie stosowania przekroju 2+1, umożliwienie projektowania dróg wyższej klasy zarządcom niższych kategorii, a także dostosowanie przepisów dotyczących nawierzchni do postępu technologicznego.

Jest to najobszerniejsza od dłuższego czasu nowelizacja kluczowego dla inwestorów i projektantów dróg rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. Ma ona uporządkować i uczytelnić wymagania w wielu obszarach projektowania.

Pierwsza grupa zmian dotyczy stosowania przekroju 2+1 z fizycznym rozdzieleniem przeciwnych kierunków ruchu oraz projektowania dodatkowych pasów do wyprzedzania. Ma to związek z bezpieczeństwem ruchu drogowego. Uzasadnienie projektu przytacza dane policji z których wynika, ze jedną z głównych przyczyn wypadków drogowych w Polsce jest nieprawidłowe wyprzedzanie, zarówno na odcinkach prostych jak i na zakrętach na drogach jednojezdniowych, stanowiących zdecydowana większość w Polsce. Najbardziej niebezpieczne są przy tym drogi z szerokimi utwardzonym i poboczami, zachęcające do ryzykownych manewrów wyprzedzania “na trzeciego”. Dlatego proponuje się odejście od projektowania pobocza o szerokości co najmniej 2 metrów, jak to jest w obowiązującym brzmieniu rozporządzenia, na rzecz maksymalnie 1,5 metra._x005F_x000D_

Zamiast dróg z szerokimi poboczami, mogą być budowane drogi o przekroju 2+1, czyli – jak definiuje projekt – “droga jednojezdniowa, dwupasowa i dwukierunkowa z zespołem leżących na przemian dodatkowych pasów ruchu do wyprzedzania”. Zaletą takiego rozwiązania jest zmniejszenie ryzyka wypadków podczas wyprzedzania, zwiększenie przepustowości drogi i komfortu jazdy. Przekrój 2+1 można stosować wyłącznie poza terenem zabudowy na istniejących lub nowoprojektowanych drogach klas GP i G oraz przy etapowaniu budowy drogi ekspresowej jeżeli istniejące i prognozowane natężenie ruchu SDR mieści się w przedziale 4.000 – 22.000 pojazdów._x005F_x000D_

Najistotniejszą zmianą w stosunku do obecnej praktyki projektowania dróg o przekroju 2+1 jest możliwość rozdzielania pasów przeznaczonych do ruchu w przeciwnych kierunkach za pomocą dwustronnej bariery ochronnej lub separatorów trwale umocowanych w konstrukcji nawierzchni. Urządzenia te mają fizycznie uniemożliwić przejazd pojazdu na przeciwległy pas ruchu. Stąd ewentualny kąt uderzenia pojazdu w barierę będzie zdecydowanie mniejszy niż te, które przyjęto w normie zharmonizowanej PN-EN 1317 – czytamy w uzasadnieniu._x005F_x000D_

Inna grupa zmienianych przepisów dotyczy projektowania nawierzchni. M.in. wprowadza czytelne i jednoznaczne zapisy dotyczące wymaganych trwałości. “Stan graniczny nośności i przydatności do użytkowania” czyli właśnie trwałość drogi nie może być mniejsza niż 30 lat dla drogi betonowej, 30 lat dla asfaltowej klasy A lub S i 20 lat dla pozostałych dróg o nawierzchni podatnej lub półsztywnej._x005F_x000D_

Konsultowany projekt porządkuje również w wielu obszarach obowiązujące przepisy techniczno-budowlane. Ustanawia hierarchię klas dróg i na nowo określa przypisanie tych klas do dróg poszczególnych kategorii, zgodnych z ustawą o drogach publicznych. Inaczej jednak niż do tej pory, przyporządkowanie to poprzedzone jest słowami “co najmniej”. Jest to zgodne z postulatami samorządów które chcą mieć możliwość projektowania dróg o wyższych parametrach. Parametry autostrady lub drogi ekspresowej będą mogły mieć jednak tylko drogi krajowe._x005F_x000D_

Przewidziano przepis przejściowy, który dopuszcza stosowanie dotychczasowych przepisów rozporządzenia dla inwestycji, dla których zostało wcześniej wszczęte postępowanie przetargowe._x005F_x000D_

Projekt rozporządzenia